Mark's Culinaire Ontdekkingstocht 4:

Texel, Nederland

Ik kom al sinds ik een kleine foodie was op het Waddeneiland Terschelling. Het Friese eiland heeft als trots bezit een prachtig natuurgebied, een nuchtere Friese mentaliteit en heerlijke regionale gerechten met cranberry. Je kan gerust zeggen dat het eiland een grote rol gespeeld heeft in mijn culinaire ontwikkeling. Het is het eiland waar mijn opa een vaste caravan had staan en waar menig barbecue gevierd werd met de familie. In de loop der jaren is mijn contact met het eiland een beetje verwaterd, ook mede doordat mijn opa overleed en de caravan verkocht werd. Maar tóch blijft de speciale band met het eiland er altijd. Het voelde dan ook eigenlijk een beetje als vreemdgaan, om mijn favoriete eiland drie jaar geleden eens over te slaan en het Noord Hollandse Texel te bezoeken. Met een beetje gemengde gevoelens reed ik de boot op en dacht: ''moet ik dit wel doen?'' totdat ik mijn eerste voet op vreemde wal zette.

Inmiddels ben ik meerdere keren op Texel geweest en moet ik eerlijk zeggen dat ik stiekem ook een beetje verliefd geworden ben op 'Het Ibiza van het Noorden'. Je zou het een driehoeksverhouding kunnen noemen. Wat bij mij inmiddels vaste prik is geworden, is overal waar ik kom wat van de lokale specialiteiten te proeven. Uit interesse voor de regio, maar ook gewoon omdat de foodie en Bourgondiër in mij nooit slaapt. En op dat gebied is het best goed toeven op Texel. Zo staat het eiland bekend om het lamsvlees. Zielig? Misschien, maar dat de beestjes met respect worden behandeld, een fantastisch vrij leven hebben gehad en symbool staan voor Texel zegt genoeg. Nu ben ik zelf geen fan van lamsvlees, maar uit betrouwbare bron kan ik vertellen dat het de moeite waard is. Ik ging op deze korte trip echter voornamelijk voor de vis, omdat het voor mij in alle facetten zomer ademt.

Gelukkig ben ik sinds een aantal jaar gezegend met een bevriend stel welke al wat jaartjes op Texel woont. Een logeerplek is dus snel gevonden en zodoende verbleef ik met mijn partner in het kleine plaatsje De Cocksdorp. Onze ontdekkingstocht (of nou ja de mijne, op kibbeling na is mijn partner niet de meest grote fan van vis) begon in Den Burg waar natuurlijk eerst een kopje koffie genuttigd moest worden. Letten we dan op de lijn als we op een korte (werk)vakantie zijn? Niet echt, dus een stukje 'Durper Dikke' kon er wel bij. Dit is een roomboterkoek met amandel-vanille cake en kaneelcake, afgewerkt met hazelnootstukjes. Klinkt goed? Dat dacht ik al!

Omdat je er als man niet aan ontkomt als je met de vrouw op pad gaat, moest er ook wat gewinkeld worden. Gelukkig is vrouwlief met mij weer heel gelukkig, omdat ik het niet héél erg vind om een beetje te shoppen en stadjes te bezoeken. Maar wie shopt en slentert wordt hongerig en al snel viel mijn oog op een bord: Texels mosselpannetje! Daar moest natuurlijk van gesnoept worden. Mosselen gekookt met Texels Schuumkoppe bier. Nu ben ik geen fan van bier, maar gelukkig ontbrak die karakteristieke biersmaak. De kruidige mélànge die het bier heeft, was dan weer wél zeer goed te proeven, aangenaam! Hierbij dronk ik een frisse wodka van TX. Een lokale stoker welke zijn granen uit de Texelse regio haalt en de wodka voorziet van een kleine hint cranberry. Toch ook weer een beetje die Terschelling vibe, top!

We hadden een goed weekend uitgezocht en het weer viel dan ook absoluut niet tegen, tijd dus voor een dagje De Koog. Een klein dorpje aan het strand met een levendige sfeer en een straat vol restaurants en café's. Uiteraard was de sfeer in dit geval wat voorzichtig vanwege de Corona maatregelen, maar wie een beetje geduld had of tijdig gereserveerd was binnen no time voorzien van een tafeltje. Een lekkere lunch stond wederom op het programma: Ceviche! En nog niet zo heel bekend gerecht in Nederland, maar je vind het steeds vaker op de kaart. Ceviche is een gerecht waarbij de rauwe vis gegaart wordt door zuren als citroensap of limoensap. Superfris en heerlijk op een zomerse dag met een wijntje erbij. Ja, Mark vermaakt zich wel als hij op ontdekkingstocht is.

De laatste stop van het weekend was het vissersplaatsje: Oudeschild. Hier keek ik eigenlijk al het hele weekend naar uit, omdat hier iedere dag de vers gevangen vis binnen komt. De plaatselijke visboer is altijd blij met mij want een broodje zalm en makreel waren mijn eerste slachtoffer. ''Een verse haring erbij meneer?'' Waarom niet? We zijn er nu toch! Als 'toetje' ging er nog een portie kibbeling (vers en vol van vis, geen overbodig beslag en krokant aan de buitenkant!) mee de auto in.

Al rijdend op de terugweg naar de boot zien we de weilanden felgroen van kleur, vissers die hun vangst van de dag uitladen en de zeewind zorgt een heerlijke verkoeling op de nog steeds warme dag. Bij de haven gekomen kijken we nog eens achterom en zien de zon in de duinen zakken. Wat kan Nederland toch mooi zijn!